In de grote stad

Heimelijk, met gebogen hoofd kijk ik een beetje rond. Links en rechts wordt druk geschrobd en gewassen. Een dikke dame schuift haar linkerbeen op het stenen bankje. De handdoek hangt slordig over haar gelaagde buik. Ik vang een glimp op van een natte doorschijnende onderbroek, die slechts een deel van haar billen bedekt. Een jong meisje laat stevig een washand over het been van haar (overgroot?) moeder glijden. Het grietje is een plaatje met pronte borsten. Zou oma er ooit ook zo uit hebben gezien?

Als hun blikken de mijne kruisen kijk ik beschaamd weer naar de natte tegeltjesvloer. In het afvoerputje rechts voor me treffen mijn ogen zwarte plukken haar. Ik verplaats mijn blik en zie onbestemde wormachtige stukjes drijven. ‘Go with the flow’, fluister ik ze toe. En snel een beetje.
‘Echt lief van jullie,’ lach ik sfeerverhogend naar Marloes.
‘Eens even lekker relaxen. Het beste verjaardagskado ooit! ‘
Ik pak mijn handige Hertogh-ijs bakje nog maar eens beet. Vul het met water uit de stenen kom naast me en leeg het over mijn hoofd.
‘Heb jij al een sauna gezien, of zou die hier niet zijn?’ antwoordt Marloes enigszins vertwijfeld.
We kijken de grote ruimte rond en komen tot de laatste conclusie. Dan maar weer even naar de stoomcabine. Welke billen zouden hier voor mij hebben plaatsgenomen? Na de maximale tien minuten staan we pepermuntfris weer in het badhuis. Snel naar de plek die we ons al een beetje eigen hadden gemaakt.
‘De massage heb ik over anderhalf uur geboekt.’ Marloes kijkt me licht wanhopig aan.
De tussenliggende tijd vermaken we ons met het plastic bakje, de stoomcabine en de douches.
Of we een scrub-washandje bij ons hebben vraagt de massagemevrouw.
Bij mijn ontkennende antwoord, pakt ze een gebruikt exemplaar uit de emmer en commandeert mij op de stenen bank. Scrub, scrub, scrub.
Dan stuurt ze mij onder de douche en mag Marloes op mijn scrubjes gaan liggen.
De massage is goddelijk. Een kniesoor die zeurt over de onvervangbare doeken op het ligbed.

Marloes en ik maken er weinig woorden aan vuil.
Tot we in de auto zitten. Met venijnige stem komt al haar ingehouden ellende tot uiting:
‘Thuis eerst een goed douchen!’

maart 2013

Deel deze pagina